AAAND WE'RE BACK

Þá erum við komin aftur til Danmerkur og var ferðalagið okkar heldur skrautlegt og langdregið.

Á leiðinni á flugvöllinn fattar Örninn að hann hafi gleymt húslyklunum að íbúðinni okkar í danmörku og hjólalyklunum sínum heima hjá sér. Ég var samt með mína lykla svo við vorum nú ekki að fara að vera læst úti þegar við kæmum eða þyrftum að snúa við og vera sein í flugið okkar. Við komum á flugvöllinn 2 tímum fyrir brottför og höfðum þá tíma til að borða þar og taka því rólega. Við tékkum okkur sjálf inn og förum svo í röð til að skila töskunum okkar. Þá voru bæði mín taska og Telmu of þungar og Ödda nógu og létt til að taka eitthvað af okkar dóti. Það tók okkur sirka háfltíma að færa á auka kílóin á milli og troða ofan í bakpoka. Fórum aftur í röðina þegar færiböndin biluðu. Vorum þá send í hina löngu röðina sem maður fór alltaf í. Við fórum i hana og þegar við erum loksins komin í gegn um öryggis tékkið er komið á skjáinn go to gate svo við drífum okkur að kaupa okkur mat til að borða í flugvélinni en þá er bókstaflega allt búið nema eitt crossant. Við kíkjum annað og svo aftur til baka þegar það var einhver búin að skila samloku með skinku og osti. Örn Ingi grípur hana, ég fæ mér salat. Við drífum okkur að hliðinu fáum okkur sæti fyrir framan það og bíðum þar til röðin er búin. Það var brjálað að gera á flugvellinum og vélin okkar var smekkfull. Við náðum ekki einu sinni sætum saman. Sátum samt mjög nálægt hvort öðru svo það var all good. Þegar við erum lent og nýkomin út úr vélinni fattar Öddi að hann er ekki með símann sinn. Hann fer inn í vélina til að leita en finnur símann sinn hvergi. Hann talaði við flugfreyjurnar og gaf þeim nr. mitt ef síminn skildi finnast. Þegar við vorum komin með töskurnar okkar fórum við á Burger King, borðuðum kvöldmatinn okkar og fórum svo í metroinn. Lestarkortið mitt var tómt svo við þurftum að leggja inn á það. Þá fattar Öddi að kortið hans er líka horfið. Hann fer afur á Burger King og labbar um flugvöllin í von um að finna kortið. Ég var með kortið mitt og borga inn á lestarkortið og við förum heim. Við sofnum sirka 2 um nóttina eftir langt ferðalag og vöknum kl 7 morguninn eftir til að fara í skólann. Já við fórum bæði í skólann því Örninn byrjaði í dönsku skóla. Þegar ég er komin í skólann og tengist netinu þar kíki ég á facebook þegar ég er með message frá einni af flugfreyjunum sem flugu okkur til köben. Síminn OG kortið höfðu fundist í vélinni þegar hún var á leiðinni aftur til Íslands. Svo nú erum við bara að bíða eftir pakka með þessum hlutum.